هر چند کاربرد آب شیرین کن در تصفیه آب و فاضلاب قدمت چندان طولانی ندارد اما به دلیل پتانسیل تولید آب با کیفیت بالاتر جهت رعایت قوانین سخت گیرانه تصفیه آب، خودکار بودن بیشتر، جذابیت بیشتر و راهبری آسان تر، بعنوان یک گزینه مطرح شد و در دو دهه اخیر تعداد زیادی تصفیه خانه های بزرگ از نوع آب شیرین کن در سراسر دنیا بکار گرفته شده است. با این وجود، یکی از مشکلات اصلی آب شیرین کن تولید جریانی از آب تغلیظ شده می باشد. جریان تغلیظ شده یا دفعی غشا بخشی از جریان تغذیه است که از غشا آب شیرین کن عبور نکرده و حاوی اجزا غیر قابل نفوذ از غشا یا مواد حذف شده توسط غشا آب شیرین کن می باشند و باید به روش مناسبی دفع گردند.
حجم جریان دفعی بسته به نوع غشا آب شیرین کن متفاوت است. جریان های دفعی حاوی املاح گوناگون با غلظت های زیاد می باشد. دارای قلیاییت، سمیت و شوری زیاد می باشند که بر روند تصفیه و دفع آنها تاثیر دارد. باید سعی نمود تا حجم جریان های تغلیظ شده را با روش های گوناگون به حداقل رساند زیرا هزینه تصفیه و دفع آنها زیاد است.
جریان دفعی از غشا آب شیرین کن حاوی مقادیر زیادی جامدات محلول و مقادیر کمی جامدات محلول می باشد. مقدار جریان دفعی از غشا آب شیرین کن معمولا از 10 تا 50 درصد حجم آب تصفیه شده متغیر است. اما حجم جریان دفعی تولیدی به خصوصیات بهره برداری غشا و ضریب انتقال جرم جز حل شده آب بستگی دارد. جریان دفعی ممکن است شفاف یا رنگی باشد. انتظار می رود هر ماده یا ترکیبی که در محلول تغذیه وجود دارد در جریان دفعی حضور داشته باشد. بسته به کیفیت آب مورد تصفیه آلاینده های جریان دفعی تصفیه آب از فرآیندهای مختلف تصفیه آب از جمله فرآیندهای غشایی بشرح زیر می باشد:
pH جریان دفعی به دلیل غلظت قلیاییت بالاست و احتمالا ترسیب فلزات را در چاههای دفع افزایش می دهد.